Twórcą tego, najpopularniejszego na wszystkich kontynentach, stylu karate był Matsutatsu Oyama ( 27.07.1927 – 26.04.1996). Ten urodzony i wychowany w Japonii Koreańczyk, przez wiele lat wędrował po świecie, najpierw po to, aby zgłębiać różne style walki wręcz i związane z nimi filozofie życia. Później zaś po to, aby popularyzować własny styl będący połączeniem tradycyjnego karate i tego, co najlepsze w innych sportach walki wręcz. W 1954 roku Mas. Oyama utworzył w Japonii swoje pierwsze Dojo (czyli klub). W 1959 roku Oyama odbył podróż do USA i Japonii. Rok później w 16 krajach świata istniały 73 kluby karate kyokushin. W 1963 roku powstała Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushinkai z siedzibą w Tokio. Prezydentem został były premier Japonii E. Sato. Oyama otrzymał tytuł Kancho, czyli dyrektora. Niemal od początku istnienia nowego stylu jego przedstawiciele odnosili zwycięstwa w otwartych turniejach, w których brali udział przedstawiciele wszystkich styli walki. W 1975 roku K. Sato z Kyokushin w Tokio zwyciężył w I Mistrzostwach świata Wszech Styli.
W 1968 roku powstała Europejska Organizacja Kyokushin. Jej prezydentem został Loek Hollander. W tym samym czasie nowy sport trafił do Polski. Była to zasługa byłego judoki Andrzeja Drewniaka, który w 1972 roku, po kilku latach pół oficjalnych treningów, założył w Krakowie pierwszą sekcję karate. Pierwsze Mistrzostwa Polski odbyły się już w 1974 roku. Pod koniec lat siedemdziesiątych klubów karate i karateków było już w Polsce tak wielu, że konieczne stało się powołanie Polskiego Związku Karate. Prężna działalność nowej organizacji datuje się od 1983 roku, gdy prezesem został Wacław Antoniak, a wiceprezesem i przewodniczącym komisji Kyokushin, Andrzej Drewniak. W ostatnich latach polscy zawodnicy są w karate Kyokushin w ścisłej światowej czołówce.
Karate Kyokushin
kyoku – extremalny, ostateczny
shin – prawda
kai – zawiązać, spotkać się
